තෙත්බිම් ගැන කෙටියෙන්...

"තෙත් බිමක් කියලා තෙත් බිම් පිළිබඳ රැම්සා අර්ථකථනයේ සඳහන් වෙන්නේ බාදිය මට්ටමේ ඉඳලා මීටර් හයට අඩු මුහුදු ප‍්‍රදේශයත් ඇතුළත්ව ගලායන හෝ නිශ්චලව පවත්නා වූ මිරිදිය, කිවුල් දිය හෝ ලවණ දියෙන් තාවකාලිකව හෝ ස්ථිරව යට වී ඇති කෘතී‍්‍රම හෝ ස්වාභාවික වගුරු බිම්, විල්ලු, ජලාශ හෝ ජල මාර්ග, ඇල ඉඩම්, පිට ඉඩම්" යනුවෙනුයි.

Forest Preserves of Cook Country

 1971 ලෝක තෙත් බිම් දුරු කරලීමේ අරමුණින් රැම්සා සම්මුතියට අත්සන් තැබීමත් සමඟ වාර්ෂිකව පෙබරවාරි 02 වැනි දාට තෙත් බිම් දිනය සමරනවා. 1991 දී තමයි ශ්‍රී ලංකාව මේ සම්මුතියට අත්සන් තබන්නේ. මේ අනුව ශ්‍රී ලංකාව තුළ රැම්සා තෙත්බිම් විදියට, බූන්දල අභය භූමිය, ආනවිලුන්දාව, මාදු ගඟ, වාන්කැලේ අභය භූමි සහ කුමන, විල්පත්තුව ජාතික වන උද්‍යාන නම්කර තිබෙනවා. ඒත් එක්කම ශ්‍රී ලංකාවේ තෙත් බිම් කාණ්ඩ තුනක් යටතේ වර්ග කරලාත් තිබෙනවා. ඒ තමයි

• ගංගා, ඇළදොළ, විල්ලු, මිරිදිය වගුරු, වනාන්තර ඇතුළත් අභ්‍යන්තර මිරිදිය තෙත්බිම්

• කුඹුරු, වැව්, ජලාශ ඇතුළත් කෘත්‍රිම තෙත්බිම් සහ

• මෝය, කඩොලාන, කලපු, කොරල් පර, මුහුදු තෘණ බිම් ඇතුළත් වන කරදිය තෙත් බිම්.

මූලිකව ම පාරිසරික සමතුලිතතාව පවත්වා ගැනීමට සෘජු දායකත්වයක් ඉටු කෙරෙන මෙම තෙත්බ්ම් වල පැවැත්ම සම්බන්ධයෙන් වර්තමානය වන විට ගැ‍ටලුකාරී තත්වයන් රැසක් උද්ගතව තිබෙනවා. ඒ සඳහා මුලිකවම බලපා තිබෙන්නේ අවිධිමත් මිනිස් ක‍්‍රියාකාරකම්. ඒ අතර

තෙත්බිම් ආශ‍්‍රිතව අපද්‍රව්‍ය බැහැර කිරීම,

මිනිස් කටයුතු සඳහා තෙත්බිම් ගොඩ කිරීම,

තෙත්බිම් වල අනවසර ඉදිකිරීම් සිදු කිරීම හා

තෙත්බිම් වල පවත්නා ජෛව විවිධත්වයට හානිකර වන ආකාරයට කටයුතු කිරීම

කැපී පෙනෙන ගැටලූ බවට පත්ව තිබෙනවා. මොන තරම් විධි විධාන යෙදුවත් මිනිස්සු අවිධිමත් ආකාරයට සිදු කරනු ලබන මාලූ ඇල්ලීම් හා කඩොලාන ශාක කපා ඉවත් කිරීම දිනෙන් දින ඉහළ යමින් පවතිනවා. ඊට විකල්පයක් විදිහට මෑතකාලීනව පරිසර අධිකාරිය හා සමුද්‍රීය පරිසර ආරක්ෂක ඒකකයේ මුලිකත්වයෙන් කඩොලාන ශාක වගා කිරීමේ ව්‍යාපෘතියන් ද ක‍්‍රියාත්මක කරමින් පවතිනවා. රටට අවශ්‍ය පාරිසරික සමතුලිතතාව වගේ ම තවත් අතකට මිනිසාගේ එදිනෙදා පැවැත්මට විශාල දායකත්වයක් ලබා දෙන මේ පරිසර ප‍්‍රජාව, තවත් අතකට අපේ රටේ සංචාරක ආකර්ෂණය වැඩි කිරීමටත් ප‍්‍රබල දායකත්වයක් සපයනු ලබනවා.

ආපදා අවම කිරීම සඳහා තෙත්බිම්-Wetlands for disaster risk reduction යනුවෙනුයි 2017 වසරේ ලෝක තෙත් බිම් දිනයට තේමා වුණේ. තෙත්බිමක වටිනාකම නංවාලන වැඩසටහන් රාශියක් මේ සමග ක්‍රියාත්මක වුණා. නමුත් වර්ෂා සමයේ දී ශ්‍රී ලංකාවේ ඇතැම් ප්‍රදේශ ඉතා ඉක්මණින් ජලයෙන් යට වන තත්වයක් උදා වී ඇත. මේ තත්වය මිනිසුන්ගේ ජීවිතයට තර්ජනයක් වී හමාරය. තෙත්බිම් ගොඩකර යළි යළිත් ආපදා ගෙන්වා ගැනීමට ඔබත් කැමතිද? නැත්නම් ඊට නිසි පිළියම් යොදනවාද? කියන කාරණය අනිවාර්යයෙන් ම සිතා බැලිය යුතු කාලයයි මේ.

නලිනිකා ලක්ෂාණි

" මාවතේ සරසවි- පෙරළුණේ පිටු ජීවිතේ"

2017 මැයි 11 (මව්බිම- පාරදිගේ හි පළ වූවක්)

දැනුම කියන්නේ තත්පරයෙන් තත්පරයට වේගයෙන් වෙනස් වෙන දෙයක්. පොත් ලියන අය බොහෝ කාලයක් අරගෙන මේ දැනුම අකුරු කරනවා. සමහරු පිස්සුවෙන් වගේ මේ ලියන පොත් විකුණනවා. හැමදේම වගේ ඉතින් මේකත් චක‍්‍රයක්. දැනුම කියන්නේ මේ ලෝකේ තියෙන වටිනාම සම්පතක්නේ. ඒ සම්පත හොයන්න කැලණි කන්ද නගින බහින අය අතරට එක්වෙන්නට වරම් ලැබෙන්නේ මීට අවුරුදු තුන හමාරකට කලින්. බොහෝ වෙලාවට අද දකින මූණු හෙට දකින්නට නැති වුණත් සමහර මූණු කිහිපයක් නම් හැමදාම සුදු යකඩ වැට දිගේ යන අපට දකින්නට පුළුවන්. කැලණි සරසවි මාවතේ උදේ සවස කාලය පුරා දකින්නට ඇත්තේ මහත් කලබලකාරී බවින් පිරි ඝෝෂාකාරී පරිසරයක්. මේ මාවත දිගේ මිල කළ නොහැකි දැනුම සොයාගෙන යන එන අය අතරට දැනුම බෙදා දෙන්නට එක් වෙන අයත් බොහෝමයක් ඉන්නවා.

සමහර මාවත් වගේම ගොඩනැගිලි අලළා එකින් එකට සුවිශේෂී වූ ඉතිහාස කතා ගොඩ නැගෙනවා. ලිවිය හැකි කිව හැකි තොරතුරු වගේම කතා රැසක් හිමි පුද්ගලයන් වටේත් ඒ වගේ කතන්දර ගොඩ නැගෙන්නේ අසීමිතව. මේ කතාවට පාදක වෙන ආරියපාල මහතාගේ කතාව කාලණි සරසවි මාවතේ ඉතිහාස කතාවට ම අතුරු කතාවක් වාගේයි. වසර තිස් හයක පමණ කාලයක් පුරා සරසවි මාවත එක්තරා ආකාරයේ නැවතුම්පලක් කරගත් ඔහු මහමග පොත් වෙළෙන්දෙක්.
කැලණි සරසවි මාවතේ කැලණි කන්ද පටන් ගනිද්දි ම ඉන්නේ මේ මාවතේ පොත් වෙළෙන්දා. සුදු යකඩ වැටට හේත්තු වෙන්නට, කිසිම ආවරණයක් නැතිව, බිමට ඉටි කොළයක් එළාගෙන තමයි මොහු පොත් තියාගෙන ඉන්නේ. වැහි මන්දාරමෙන් අහස බර වුණු දවසක නම් බාගෙට ඇරුණු කාඞ්බෝඞ් පෙට්ටි කිහිපය තමයි ඔහුගේ එකම ආධාරකය. අපි අතින් පොතක් බිම වැටුණත් ආයෙත් අහුලා ගන්නේ වැඳලානේ. සැබැවින්ම පොත්වලට ගෞරව දක්වන්නේ වන්දනාමාන කිරීමෙන් ද කියන එක කතාබහ කළ යුතු තවත් කාරණයක්.

අපේ රටේ ගුරු-ගෝලයින් පමණක් නොව විවිධ රටවලින් පැමිණෙන විදේශීය ශිෂ්‍යයින් ද ආරියරත්න මහතාගේ හොඳ ම ගැණුම්කරුවන්. සැබැවින් ම ඔහු මාවත අයිනට වී හිඳිමින් විශාල පිරිසකගේ ප‍්‍රඥාව වර්ධනය කරවන්නට බුද්ධිය ලබා දෙන්නෙක්.

ඔහු සතුව ඇති පත පොතින් සෙස්සන් පෝෂණය කරන ගමන් ම ඔහුත් පොතින් ම ඉගෙන ගෙන තිබෙන දේවල් අසීමිතයි. ජීවිතයේ නොයෙක් හැල හැප්පීම් මැද නොවෙනස්ව දිවි ගෙවන ආරියපාල මහතා, සමාජයට සිදු කරන සුවිසල් සේවාව අපමණයි.

මේ වෙනකොට ලෝකයේ මහා පරිමාණ ව්‍යාපාරික මධ්‍යස්ථාන ඉදිවෙනවා. අව්වෙන් වැස්සෙන් බැට කමින් නිතරම පාහේ පීඩා විඳගෙන මේ කරන ජීවිකාව සරලයි වගේ කාටත් හිතෙනවා. ඒත් ඒක එහෙම නෑ කියලා ඔහුගේ කතාබහ හොඳ ම සාක්ෂ්‍ය සපයනවා. මාස්පතා පොත් ගන්නවුන්, පුරුද්දකට පොත් ගන්නවුන් ආරියපාලට නිතර කතා බහ කර යන්න එන්නේ ගණුදෙනුවට එහා ගියපු හිතවත්කම නිසාවෙන්. ජීවිතයේ සැඳෑ සමය ගෙවමින් සිටින ආරියපාල විවාහකයි. ඔහුගේ බිරිඳත් සමහර දවසට මාවත අයිනේ පොත් වෙළදසලට එන්නේ ඔහුගේ අත් උදව්වට.

මුද්‍රණයන් කිහිපයක් ඇති පොත්වල ප‍්‍රථම මුද්‍රණය පවා ඔහුට ඉතා හොඳින් මතකයි. සමහර පාඩම් පවා කිවූ විට පොත දීමට තරම් ඔහුගේ අවබෝධය පෘථුලයි. මාවතේ ආ ගිය බොහෝ පිරිස අතරින් නිතර ඔහුව සොයා ඇවිත් පොත් අරන් ගිය අය ඒවායේ තිබුණ දැනුම අරගෙන අද සමාජයේ ඉහළම තැන වැජඹෙනවා.

අවුරුදු ගාණක් කරගෙන ආපු මේ ව්‍යාපාරයට කණ කොකා හඬමින් ඉන්නවා. ඒ තාක්ෂණය හේතුවෙන්. ලේසි පහසුවට මුද්‍රිත මාධ්‍ය පරිගණකගත කළත් එයින් පීඩා විඳින්නන් බොහෝමයි. බොහෝ ශිෂ්‍යයින් පිරිසක් වර්තමානය වෙද්දි දැනුම සොයා යන්නේ අන්තර්ජාලයෙන්. අලූතින් පොතක් මිලදී අරගෙන කියවන ප‍්‍රවණතාවය බොහෝම අවමයි.තාක්ෂණික දියුණුව අතින් ක‍්‍රමිකව ලෝකය ඉදිරියට යද්දී පොත් වෙළ`දාමට අසුබ කාලයක් දවසක් අද උදා වෙලා. කාලය ඉන්නේ බොහෝ දේ වෙනස් කරමින් නොනවතින ගමනක. සෑම දෙයක් ම මේ වන විට දැවැන්ත පරිවර්තනයකට ලක් වෙලා හමාරයි. ඒත් එදා ඉඳන් තමන් තවමත් පරණ මිනිසකු ලෙස ජීවත්වෙලා ඉන්න එක ගැන මාවතේ පොත් වෙළෙන්දා සතුව කිසිදු පසුතැවීමක් හෝ කලකිරීමක් නම් නෑ.

සටහන සහ ඡායාරූප
-නලිනිකා ලක්ෂාණි-
http://epaper.mawbima.lk/Process/UploadTwo/e_paper/16495.jpg

අදටත් පවතින ම්ලේච්ඡ චාරිත්‍ර...

Real People: Liya Kebede is Waris Dirie in Movei of Desert Flower

ලිංගික ම්ලේච්ඡත්වය මේ ලෝකයේ අදටත් සිද්ධ වෙනවා. මිනිස් ඇස් පනාපිටම. ඒකට හොඳම හෙලිදරව්වක් තමයි ‘කාන්තාරයේ කුසුම’. සමහර විට ඔබ මේ පොත කියවලාත් ඇති. ඇස්තමේන්තුගත තොරතුරුවලට අනුව රටවල් තිහක පමණ මෙය සිදුවෙනවා. සෝමාලියාව, උගන්ඩාව, කෙන්යාව, එරිත‍්‍රියාව වැනි අප‍්‍රිකානු රටවල් ද ආරාබි රටවල්වල අදටත් කාන්තා ජනනේන්ද්‍රීය කොටස් සුන්නත්කරණය කිරීමේ ම්ලේච්ඡ චාරිත‍්‍රය පවතිනවා.

කාන්තා ජනනේන්ද්‍රිය කොටස් සුන්නත්කිරීමේ කාර්ය අනාගතයේ විවාහයට සූදානම් කිරීමක් ලෙසින් එකී රටවල සිදු කළ ද මෙහි ඇති අනාරක්ෂිත බව සහ සෞඛ්‍යාරක්ෂාවකින් තොර වීම හේතුවෙන් මිලියන ගණනක් දැරියන් අවධානමේ සිටින බවයි පැවසෙන්නේ. ඒ සඳහා යොදාගන්නා උපකරණවල ස්වරූපය පවා පොතේ සඳහන් වනවා. ගල් යුගයේ චාරිත‍්‍රයක් වශයෙන් සැලකිය හැකි මේ කර්තව්‍යය ලෝකයට හෙලි කරමින් එම තත්වයේ ඇති සංකීර්ණතාවය පහදමින් මීට එරෙහිව මේ වන විටත් වාරිස් ඩයරි කටයුතු කරනවා. කාන්තාරයේ කුසුම-Desert Flower ඇගේ ව්‍යාපෘතියේ නමයි.

වාරිස් ඩයරි කියන්නේ මේ කෘර වධ හිංසාවට වයස අවුරුදු පහේදී මුහුණ දුන් කෙනෙක්. මෝස්තර නිරූපන ශිල්පිනියක වන වාරිස් මේ වන විට කාන්තා ක‍්‍රියාකාරිනියක වශයෙන් කටයුතු කරනවා. මැය සිය ජීවිත කතාව ලෝකයට හෙලි කරන්නේ 1997 වසරේදීයි.වාරිස් ඩයරිගේ මේ නිර්ව්‍යාජ හෙලිදරව්වත් සමග මුලූ ලෝකයක් කම්පා වූ අතර ප‍්‍රාථමික සංස්කෘතික ලක්ෂණ රැකීමට වෙර දරන මෙවන් සමාජ තත්වයන් අදට ඔබිනවාද යන්න ඇය ප‍්‍රශ්න කළා.

එකී සමාජයන්ට කාන්තාවන් සිය විවාහයට සූදානම් වීම අරභයා සිදු කර ගත යුතු පුණ්‍ය කර්මයක් බදු වූ මෙකී චාරිත‍්‍රය කලාව" සාහිත්‍ය" තාක්ෂණය අතින් සීග‍්‍ර දියුණුවක් ලැබූ වර්තමානයට ගැලපෙනවාද යන්න සිතා බැලීම වටිනවා. එමෙන්ම එකී සමාජ ස්ථරයන් දැනුවත් කිරීමේ කාර්යය නූතන මාධ්‍යයේ සමාජ කාර්යම නේද? සෝමාලියාව කිවූ සැනින් සිහි වන සාගතයෙන් පීඩිත රටක දේශපාලනික අවුල් වියවුල් පමණක් නොවෙයි අසාමාන්‍ය සහ කෘර ගෝත‍්‍රික ලක්ෂණයන් ද ඇති බව සිතීමට ඇය කාලය දී හමාරයි. විවෘත නොවී කටයුතු කරන තාක් මෙවන් ගැටලුකාරී තත්වයන් නොවිසඳී ඒ ආකාරයෙන්ම පවතිනු ඇත.

නලිනිකා ලක්ෂාණි

චිකාගෝ නුවරදී...

මානව දයාවෙන් අග තැම්පත් පුද්ගලයන් බොහෝ පිරිසක් සමාජයේ හොයාගන්නට ලැබෙන්නේ නෑ. හොඳයි යැයි කිව හැකි මිනිසුන් ලොව අඩුයි. අපට පුළුවන් නම් තමන් ඉදිරියේ සිටින අයෙක් ඔහු හෝ ඇය ඉදිරියේ අගය කරන්න, නිසැකයෙන් තමන් සතු හොඳම ගුණාංගය එය වේවි. පිදිය යුත්තන් පිදීම වගේම අගය කළ යුත්තන් අගය කිරීම ද උතුම් ගුණධර්මයක්. මේ දිනවලදී වැඩිපුර කතාබහට ලක්වන පුද්ගලයෙක් ගැනයි මේ කතා බහ ගෙන එන්නේ.

ඇමරිකානු පාලන තන්ත‍්‍රය තුළ හතලිස් හතරවන ජනාධිපතිවරයා වූ බැරැක් ඔබාමා මහතා මානව දයාවෙන් පිරිපුන් බව මාධ්‍යයෙන් නිරන්තර අවධානයට ලක් වුණා. ඇමරිකාවේ ප‍්‍රථම කළු ජාතික ජනාධිපතිවරයා ද වන ඔහු වසර අටක පාලන ධූරයක් දැරුවා. එළඹුණු 2017 වසරේ ජනවාරි 10 වන දින චිකාගෝ නුවර පැවති උත්සව සභාවක ඔහු කළ ප‍්‍රකාශයක් මේ දිනවල සමාජ මාධ්‍ය පුරා පැතිරෙනවා. ඇමරිකානු ජනාධිපතිවරයා ලෙසින් සමුගැනීමට පෙර ඔහු කළ සමුගැනීමේ කතාව එයයි. ජනාධිපති ධූරය දරමින් සිට සිය ජනතාව අමතමින් අවසන් කතාව සිදු කිරීමට චිකාගෝ නුවර තෝරා ගත්තේ ද සිය ජීවිතයේ මුල් කාලයේ සිදුවීම් රැසක් සමග ඒ නගරය සමීප නිසාය.

ඒ ගැන කතා කරන්න කලින් බැරැුක් ඔබාමාගේ ළමා කාලය ගැන කතා කළොත් ඔහුගේ ජීවිතයත් දුක් කම්කටොලූ මැදින් ආ ජීවිතයක් බවයි අදුරගන්න පුළුවන් වෙන්නේ. හවායි දූපතේ හොනලූලූවලදී ඔහු ඉපදෙනකොට පුංචි ඔබාමාගේ පියා හවායි විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉගෙන ගනිමින් තමයි පසු වෙලා තියෙන්නේ. ඔබාමාට වයස අවුරුදු දෙක සම්පූර්ණ වන විට ඔහුගේ පියා වෙනත් විවාහයක් සිදු කරගන්නවා. පුංචි ඔබාමා සිය මව සමග ඉන්දුනීසියාවට යන්නේ මවගේ දෙවනි විවාහයත් සමගයි. මේ විදිහට වයස දහයේදී නැවත වාරයක් හවායි දූපතට පැමිණෙන ඔහු 1993 වසරේදී ක්‍රෙන්ස් දිකාගෝ බිස්නස් සමාගම විසින් වයස අවුරුදු 40ට අඩු බලවත්ම පුද්ගලයින් දසදෙනා අතරට ඔබාමා නම් කරනවා. මේ විදිහට ඔහු හාවර්ඞ් නීති විද්‍යාලයට ඇතුලත් වෙනවා. මේ ආකාරයට තමයි ඔබාමා ක‍්‍රමයෙන් දේශපාලනයට යොමු වෙන්නේ.

සංවේදී වෙනවා නම් සංවේදී වෙන්න අවශ්‍ය වන්නේ යම් කෙනෙකුගේ දුක්බර අතීතයට නොවේ. අපිට පුළුවන් නම් සංවේදී කාරණාවකින් අපේ ජීවිතයටත් ශක්තියක් ගන්න, ඒ තරම් වටිනා දෙයක් ලොව තවත් නැති වේවි. ජීවිතය කියන්නේම අලූත් පාඩම් උගන්වන පාඩම් පොතක් කියලයි ඒ කාරණාවේදි අපි හිතන්න ඕන. දැන් ඔබාමාගේ කතාවට ආයෙත් අපි යමු.

කලින් කියපු සිදුවීම ගැන කතා කළොත් ඔහු පසුගිය දිනකදී චිකාගෝ නුවරදී කළ කතාවේ එක් අවස්ථාවක් මුළු පේ‍්‍රක්ෂකාගාරයම හඩවනවා. ඔබාමාගේ බිරිඳ මිචෙල් ඔබාමා සහ මාලියා ඔබාමා කියන එක් දුවෙකුත් පේ‍්‍රක්ෂකාගාරයේ ඉදිරි පෙළ අසුන් ගෙන සිටිනවා. ‘මගේ බිරිඳ, මගේ දරුවන්ගේ මව පමණක් නොවෙයි, මගේ හොඳම මිතුරියත් ඔබයි’. ඒ වගේම මාලියා සහ සාෂා කියන දියණියන් දෙදෙනා ගැනත් ඔහු සඳහන් කරන්නේ හැගුම්බරවයි. මාලියාගේ සහ සාෂාගේ පියා වීම ආඩම්බරයක් බවත් ඔවුන් දෙදෙනාට ප‍්‍රණාමය පුද කරන බවත් ඔබාමාගේ කතාවට ඇතුළත් වුණා. මේ අවස්ථාව ඉතාමත් සංවේදි අවස්ථාවක් වන්නේ ලොව කිසිදු ජනාධිපතිවරයෙක් මෙවැනි ආකාරයේ කතාබහක යෙදී නොමැති නිසාවෙන් විය හැකියි. කාර්යබහුල වූ ජනාධිපති ජීවිතයේදී ඒ සියල්ල ඉවසා දරා සිටියාට බැරැක් ඔබාමා සිය පවුලට හදවතින්ම ප‍්‍රණාමය පළ කළා. මේ කතාව මාධ්‍ය පුරා විසිරී ගියේ දේශපාලන ප‍්‍රචාරන ක‍්‍රියාවලිය අභිබවා ගිය සංවේදී මොහොතක් වූ නිසාය.

නලිනිකා ලක්ෂාණි

ප‍්‍රශ්න එන්නේ ම ජීවිතය දිනවන්න..

ප‍්‍රශ්න එන්නේ ම ජීවිතය දිනවන්න...........

“ලොවෙන් එකෙක් එක් දෙයකට වෙයි සමත” කියලා කියන්නේ කට කහනවට නෙවෙයි. අපිට එකපාරටම පේන්නෙ නැති දේවල් ගොඩක් හොඳට ඇස් ඇරලා බැලූවොත් හොයාගන්න පුළුවන්. එහෙම හොයාගත්ත අයත් ජීවත්ව ඉන්නවා වගේම නොනවතින ගමනක ගිහින් ජීවිතය දිනපු අයත් මේ ලෝකේ ඉන්නවා. සරලවම කිවුවොත් ජීවිතය අපි හිතන තරම් ලේසියෙන් දිනන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයි. හැබැයි උත්සහවන්න බව වගේම වාසනා ගුණ මහිමය කියන දෙකටම පුළුවන් අපිව ඉහළටම අරන් යන්න. නිහඬ සිනමා යුගය අවදි කළ ඒ වගේ පුද්ගලයෙක් අපට හමුවෙනවා. අපි කතා කරමු ඔහු ගැන.

දුප්පත්කම දෝතට අරගෙන ඉපදුණු චාලිගේ කුඩා කාලය අති දුෂ්කර විදිහට තමයි ගෙවෙන්නේ. 1889 අපේ‍්‍රල් මාසයේ 16 වන දින එංගලන්තයේ ලන්ඩන් නුවර චාල්ස් ස්පෙන්සර් චැප්ලින් සහ හැනා හිල් චැප්ලින්ට දාවයි චාලි උපදින්නේ. දෙමාපියන් සංගීත ශාලාවල ගීත ගායනා කර මුදල් සෙවූ අතර චාලිගේ පියා බීමත්කමට ඇබ්බැහි වන්නේ අකාලයේය. ඔහු චාලි, චාලිගේ මව සහ චාලිගේ සහෝදරයා අත්හැර යන්නේ ඉන්පසුවය. චාලිගේ අම්මා සංගීත ශාලාවල ගීත ගායනා කරමින් සිටියදී ඇගේ හඬ දුර්වල වී යන්නේ නොසිතූ පරිද්දෙන්. මේක ගහෙන් වැටුණු මිනිහට ගොනා ඇන්නා වගේ සිද්ධියක් බවට පත් වෙනකොට චාලිගේ අම්මා මානසික වියවුලකට පත් වෙනවා. චාලිටත්, අම්මාටත්, සහෝදරයාටත් මාසයේ අන්තිම සතිය වෙනකොට ඉන්න කුලී ගෙදරින් එළියට බහින් සිද්ධ වෙන්නේ කුලිට ගෙවා ගන්න බැරිවන විටයි. ඔවුන් උද්‍යාන බංකුවල, මාවත් අයිනේ දිවි ගෙවන්නටත් හුරු වෙනවා. කොහොම වුණත් චාලිට සහ සොයුරා වන සිඞ්නිට සිද්ධ වන්නේ අනාථ නිවාසයකට යාමටයි. බොහෝ කාලයක් ඔවුන්ට සිදු වූයේ කුසගින්නේ වේලෙන්න. පාසල් යාමත් අත්හරින චාලි ඉන්පසුව ක‍්‍රමයෙන් කලාවට යොමු වෙනවා. චාලි රංගනයෙන් දායකත්වය දක්වපු චිත‍්‍රපට අතර The Kid, The woman in Paris, The Gold rush, The circus, City Lights, Modern Times, The Great Dictator, Limelight ආදී චිත‍්‍රපට ප‍්‍රධානයි. 1917 පමණ වෙනකොට චාලි, ස්වාධීන චිත‍්‍රපට නිශ්පාදකවරයෙක් වීමට තීරණය කරනවා. චාලි චැප්ලින් ජනප‍්‍රිය වන විට ඔහු පැළඳූ තොප්පියේ විලාසිතාව, චැප්ලින් බෝනික්කන්, චැප්ලින් සෙල්ලම් බඩු, පැළඳූ ටයි එක, මේස් එකේ විලාසිතාව ඉතාමත් ප‍්‍රසිද්ධ වුණා. ලෝ සුපතළ චාලි චැප්ලින් ලක්ෂපතියෙක් වන්නේ චිත‍්‍රපට ක්ෂේත‍්‍රයේ රැඳීමෙන්. නළුවෙක්. චිත‍්‍රපට අධ්‍යක්ෂකවරයෙක්, තිර පිටපත් රචකයෙක් විදිහට ඔහු ලොවට කළ සේවාව ඉතාමත් වටිනවා.

අපි දන්න දේවල් ඇතුළේ නොදන්න දේවල් ගොඩක් තියෙන බව ඉගෙන ගන්න චාලිගේ කතාව වටිනවා. ඒ වගේම වැටී වැටී ජීවිතය දිනන්න හයියක් හොයන වුන් වැටී වැටීම ජීවිතය හොයා ගනීවි මේ වගේ ජීවිත කතා දිහා බලලා. හැබැයි හැමදේම දැන ඉගෙන ගන්න එකයි සේරටම වැඩියෙන් වටින්නේ. දුෂ්කරතා එන්නේම ජීවිතය දිනවන්න බව චාලි උගන්වා හමාරයි.

නලිනිකා ලක්ෂාණි