කටුස්සා

" මාවතේ සරසවි- පෙරළුණේ පිටු ජීවිතේ"

2017 මැයි 11 (මව්බිම- පාරදිගේ හි පළ වූවක්)

දැනුම කියන්නේ තත්පරයෙන් තත්පරයට වේගයෙන් වෙනස් වෙන දෙයක්. පොත් ලියන අය බොහෝ කාලයක් අරගෙන මේ දැනුම අකුරු කරනවා. සමහරු පිස්සුවෙන් වගේ මේ ලියන පොත් විකුණනවා. හැමදේම වගේ ඉතින් මේකත් චක‍්‍රයක්. දැනුම කියන්නේ මේ ලෝකේ තියෙන වටිනාම සම්පතක්නේ. ඒ සම්පත හොයන්න කැලණි කන්ද නගින බහින අය අතරට එක්වෙන්නට වරම් ලැබෙන්නේ මීට අවුරුදු තුන හමාරකට කලින්. බොහෝ වෙලාවට අද දකින මූණු හෙට දකින්නට නැති වුණත් සමහර මූණු කිහිපයක් නම් හැමදාම සුදු යකඩ වැට දිගේ යන අපට දකින්නට පුළුවන්. කැලණි සරසවි මාවතේ උදේ සවස කාලය පුරා දකින්නට ඇත්තේ මහත් කලබලකාරී බවින් පිරි ඝෝෂාකාරී පරිසරයක්. මේ මාවත දිගේ මිල කළ නොහැකි දැනුම සොයාගෙන යන එන අය අතරට දැනුම බෙදා දෙන්නට එක් වෙන අයත් බොහෝමයක් ඉන්නවා.

සමහර මාවත් වගේම ගොඩනැගිලි අලළා එකින් එකට සුවිශේෂී වූ ඉතිහාස කතා ගොඩ නැගෙනවා. ලිවිය හැකි කිව හැකි තොරතුරු වගේම කතා රැසක් හිමි පුද්ගලයන් වටේත් ඒ වගේ කතන්දර ගොඩ නැගෙන්නේ අසීමිතව. මේ කතාවට පාදක වෙන ආරියපාල මහතාගේ කතාව කාලණි සරසවි මාවතේ ඉතිහාස කතාවට ම අතුරු කතාවක් වාගේයි. වසර තිස් හයක පමණ කාලයක් පුරා සරසවි මාවත එක්තරා ආකාරයේ නැවතුම්පලක් කරගත් ඔහු මහමග පොත් වෙළෙන්දෙක්.
කැලණි සරසවි මාවතේ කැලණි කන්ද පටන් ගනිද්දි ම ඉන්නේ මේ මාවතේ පොත් වෙළෙන්දා. සුදු යකඩ වැටට හේත්තු වෙන්නට, කිසිම ආවරණයක් නැතිව, බිමට ඉටි කොළයක් එළාගෙන තමයි මොහු පොත් තියාගෙන ඉන්නේ. වැහි මන්දාරමෙන් අහස බර වුණු දවසක නම් බාගෙට ඇරුණු කාඞ්බෝඞ් පෙට්ටි කිහිපය තමයි ඔහුගේ එකම ආධාරකය. අපි අතින් පොතක් බිම වැටුණත් ආයෙත් අහුලා ගන්නේ වැඳලානේ. සැබැවින්ම පොත්වලට ගෞරව දක්වන්නේ වන්දනාමාන කිරීමෙන් ද කියන එක කතාබහ කළ යුතු තවත් කාරණයක්.

අපේ රටේ ගුරු-ගෝලයින් පමණක් නොව විවිධ රටවලින් පැමිණෙන විදේශීය ශිෂ්‍යයින් ද ආරියරත්න මහතාගේ හොඳ ම ගැණුම්කරුවන්. සැබැවින් ම ඔහු මාවත අයිනට වී හිඳිමින් විශාල පිරිසකගේ ප‍්‍රඥාව වර්ධනය කරවන්නට බුද්ධිය ලබා දෙන්නෙක්.

ඔහු සතුව ඇති පත පොතින් සෙස්සන් පෝෂණය කරන ගමන් ම ඔහුත් පොතින් ම ඉගෙන ගෙන තිබෙන දේවල් අසීමිතයි. ජීවිතයේ නොයෙක් හැල හැප්පීම් මැද නොවෙනස්ව දිවි ගෙවන ආරියපාල මහතා, සමාජයට සිදු කරන සුවිසල් සේවාව අපමණයි.

මේ වෙනකොට ලෝකයේ මහා පරිමාණ ව්‍යාපාරික මධ්‍යස්ථාන ඉදිවෙනවා. අව්වෙන් වැස්සෙන් බැට කමින් නිතරම පාහේ පීඩා විඳගෙන මේ කරන ජීවිකාව සරලයි වගේ කාටත් හිතෙනවා. ඒත් ඒක එහෙම නෑ කියලා ඔහුගේ කතාබහ හොඳ ම සාක්ෂ්‍ය සපයනවා. මාස්පතා පොත් ගන්නවුන්, පුරුද්දකට පොත් ගන්නවුන් ආරියපාලට නිතර කතා බහ කර යන්න එන්නේ ගණුදෙනුවට එහා ගියපු හිතවත්කම නිසාවෙන්. ජීවිතයේ සැඳෑ සමය ගෙවමින් සිටින ආරියපාල විවාහකයි. ඔහුගේ බිරිඳත් සමහර දවසට මාවත අයිනේ පොත් වෙළදසලට එන්නේ ඔහුගේ අත් උදව්වට.

මුද්‍රණයන් කිහිපයක් ඇති පොත්වල ප‍්‍රථම මුද්‍රණය පවා ඔහුට ඉතා හොඳින් මතකයි. සමහර පාඩම් පවා කිවූ විට පොත දීමට තරම් ඔහුගේ අවබෝධය පෘථුලයි. මාවතේ ආ ගිය බොහෝ පිරිස අතරින් නිතර ඔහුව සොයා ඇවිත් පොත් අරන් ගිය අය ඒවායේ තිබුණ දැනුම අරගෙන අද සමාජයේ ඉහළම තැන වැජඹෙනවා.

අවුරුදු ගාණක් කරගෙන ආපු මේ ව්‍යාපාරයට කණ කොකා හඬමින් ඉන්නවා. ඒ තාක්ෂණය හේතුවෙන්. ලේසි පහසුවට මුද්‍රිත මාධ්‍ය පරිගණකගත කළත් එයින් පීඩා විඳින්නන් බොහෝමයි. බොහෝ ශිෂ්‍යයින් පිරිසක් වර්තමානය වෙද්දි දැනුම සොයා යන්නේ අන්තර්ජාලයෙන්. අලූතින් පොතක් මිලදී අරගෙන කියවන ප‍්‍රවණතාවය බොහෝම අවමයි.තාක්ෂණික දියුණුව අතින් ක‍්‍රමිකව ලෝකය ඉදිරියට යද්දී පොත් වෙළ`දාමට අසුබ කාලයක් දවසක් අද උදා වෙලා. කාලය ඉන්නේ බොහෝ දේ වෙනස් කරමින් නොනවතින ගමනක. සෑම දෙයක් ම මේ වන විට දැවැන්ත පරිවර්තනයකට ලක් වෙලා හමාරයි. ඒත් එදා ඉඳන් තමන් තවමත් පරණ මිනිසකු ලෙස ජීවත්වෙලා ඉන්න එක ගැන මාවතේ පොත් වෙළෙන්දා සතුව කිසිදු පසුතැවීමක් හෝ කලකිරීමක් නම් නෑ.

සටහන සහ ඡායාරූප
-නලිනිකා ලක්ෂාණි-
http://epaper.mawbima.lk/Process/UploadTwo/e_paper/16495.jpg